Wychowanie jedynaka

Kiedyś i to zwłaszcza w rodzinach mieszkających na wsi nie było problemów powiązanych z jedynakami. No bo istniały głównie rodziny wielodzietne, a chłopaki w wieku dziesięć lub dwanaście lat w wielu przypadkach obsługiwali pewne maszyny rolnicze. Starsze dzieci opiekowały się młodszym rodzeństwem i jakiegoś specjalnego traktowania w przypadku rodziny wielodzietnej nie było. W czasach obecnych pojawia się więcej ludzi żyjących w związkach nieformalnych, bo w takich zdaniem wielu jest taniej. Normą jest też i to, że w przypadku tej nieformalnej rodziny jest jedynie jedno dziecko. Podobnie bywa też w przypadku osób dorosłych które mają ślub. W ich przypadku jedno dziecko to ta wygodniejsza opcja, bo tylko tym jednym dzieckiem trzeba się zajmować. Istnieją też mity odnośnie tego że rodzeństwo to problemy, bo dzieci mogą się bić ze sobą i w różny sposób okazywać zazdrość. Te skrajne przypadki dotyczą głównie specyficznych rodzin, ale ich bliskość przekonuje normalne rodziny o tym, że jedynak lub jedynaczka to dobre rozwiązanie. Lecz decyzja tego typu szybko odbija się na rodzicach, bo dziadki ze strony ojca i mamy dość szybko odmieniają sposób postrzegania takiego jedynaka lub jedynaczki. Mowa tu o tym, że bardzo szybko uczy się tego, że to ona jest najistotniejsza i najważniejsza. Podobnie jest też z chłopcem. Dlatego też jeśli po kilku latach typowy jedynak dostanie od przysłowiowego bociana siostrę lub brata, to zacznie się wojna rodzeństwa. Chodzi tu o to, że jedynak utraci swoją pozycję. Z tej właśnie przyczyny najważniejsza dla każdego dziecka jest dyscyplina. Dziecko starsze lub młodsze powinno dbać o dobry kontakt z młodszym bratem lub siostrą, albo z rodzicami. Powinno też doskonale wiedzieć o tym, że za właściwe zachowania będzie nagradzane, a za złe karane. Taki właśnie system kar i nagród powiązany z dyscypliną po pewnym czasie ukształtuje dziecko i to nawet jedynaka, który jeszcze pół roku temu myślał, że jest najważniejszy na świecie. Praktycznie większość takich jedynaków da się ukształtować za pomocą odpowiedniej dyscypliny. No a w tych bardziej nietypowych sytuacjach trzeba niestety skorzystać z pomocy psychologa.